Παρατίθεται ο επικήδειος που εκφώνησε ο πρόεδρος του Δ.Σ του σωματείου μας Αντρέας Προδρόμου στη κηδεία του μ. Αντώνη Πεντάρη τη Δευτέρα 13/2/2012.
Με αισθήματα βαθύτατου συγκλονισμού και ανείπωτης θλίψης στεκόμαστε άναυδοι μπροστά στα επαναλαμβανόμενα και ανελέητα κτυπήματα της μοίρας. Η κοινότητα του Αγίου Αμβροσίου αποχαιρετά σήμερα τόσο πρόωρα ακόμα ένα από τα εκλεκτά της τέκνα.
Το Δ.Σ. του Αθλητικού Πολιτιστικού Ομίλου Χρυσομηλιά εκφράζει τη βαθειά οδύνη των μελών και φίλων του σωματείου μας για τη τόσο άδικη ,πρόωρη και αναπάντεχη απώλεια του αγαπημένου μας Αντώνη, μέλους του Δ.Σ. και Εφόρου Πολιτιστικών.
Στο τηλέφωνο δεν ήταν αυτή τη φορά η γνώριμη, φιλική και ζεστή φωνή του καλού μας φίλου. Στη άλλη άκρη ήταν η τρεμάμενη φωνή της αγαπημένης του συζύγου Γεωργίας που προσπαθούσε να ψελλίσει το απίστευτο σε μας μαντάτο.
Ο καλός μας φίλος, ο αγνός συναγωνιστής μας, ο πράος χαρακτήρας με το πάντα μειλίχιο ύφος και τη άδολη αφοσίωση, τράβηξε τον δικό του μοναχικό δρόμο.
Ο Αντώνης, ως γνήσιο τέκνο του Αγίου Αμβροσίου, διακρίνονταν πάντα από εκείνη τη παροιμιώδη παθιασμένη αγάπη που τρέφει ο Αγιαμβροσίτης για τη Γη που τον γέννησε. Πάντα ενεργός στα κοινά, με άποψη, προσήλωση σε αρχές και ιδανικά. Δεν θα μπορούσε εξάλλου να είναι διαφορετικός. Γιατί έτσι διαπαιδαγωγήθηκε. Πρώτα στον αγώνα για τη μάθηση και στον στίβο του αθλητισμού και των ευγενών ιδανικών και ακολούθως στον αγώνα της ζωής και της δημιουργίας. Πρώτος όμως και στον αγώνα για προάσπιση της δημοκρατικής νομιμότητας στον τόπο μας όταν στις τρομερά δύσκολες εκείνες μέρες του`74, που οι πραγματικοί ήρωες όρθωναν το ανάστημα τους ενάντια στη λαίλαπα του προδοτικού πραξικοπήματος έπραξε στο ακέραιο το καθήκον του. Αντιστάθηκε ηρωικά στη κατάλυση του κράτους, υπερασπίστηκε με σθένος τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο, στη Προεδρική Φρουρά του οποίου είχε τη τιμή να υπηρετήσει επί μακρόν.
Η απώλεια του αγαπημένου μας Αγίου Αμβροσίου ως αποτέλεσμα της προδοσίας και της αιμοβόρας τουρκικής εισβολής, ήταν για τον Αντώνη όπως και για τον καθένα μας μια χαίνουσα πληγή και ένα αβάστακτο καθημερινό μαρτύριο. Αυτό μονολογούσε σε κάθε μας συνάντηση ο καλός μας φίλος. Και καθώς άρχιζε να διηγείται όμορφες παλιές ιστορίες από το χωριό και τη Κερύνεια μας, αυτές μπλέκονταν αναπόφευκτα με τη καταστροφή που ακολούθησε. Και εκεί ο Αντώνης κάποτε βούρκωνε γι`αυτά που χάθηκαν και κάποτε οργιζόταν γι’ αυτούς που μας τα στέρησαν. Ισως γιατί η δική του η γενιά στα πιο δημιουργικά και όμορφα της χρόνια αναγκαζόταν να στερηθεί το παραδεισένιο τοπίο του Αγίου Αμβροσίου.
Φίλε Αντώνη,
Χαιρόμαστε, που ήμαστε φίλοι σου. Που μοιραστήκαμε όμορφες, δημιουργικές στιγμές και κοινές αγωνίες. Στα τελευταία χρόνια που στελέχωσες το Δ.Σ. του σωματείου μας γνωρίσαμε ένα αδαμάντινο χαρακτήρα γεμάτο όρεξη για δράση και ανιδιοτελή προσφορά.
Θα μας λείψουν οι δικές σου απόψεις, οι συμβουλές σου , η εμπειρία σου.Πάνω απ`όλα θα μας λείψει το ήθος αλλά και η ανωτερότητα σου . Ως πραγματικός αγωνιστής της ζωής δεν ανεχόσουν το άδικο και σαν συνειδητοποιημένος άνθρωπος αποστρεφόσουν τη υποκρισία και τους εκφραστές της.Είχες όμως τη αρετή να τοποθετείσαι υπεράνω και να τα ξεπερνάς. Ακόμα και σε καταστάσεις που ίσως και να σε πλήγωσαν προσωπικά.
Τώρα που γαλήνιος μας κοιτάς είμαι σίγουρος ότι χαμογελάς, αναλογιζόμενος ότι έκαμες το καθήκον σου. Απέναντι στη οικογένεια σου, απέναντι στον τόπο σου και απέναντι στη ζωή.
Να’ σαι σίγουρος ότι τη φυσική σου απουσία θα αναπληρώνει πάντα η γλυκιά ανάμνηση που αφήνεις σε όλους μας. Ας είναι αυτό βάλσαμο παρηγοριάς για τη αγαπημένη σου οικογένεια.Τη σύζυγο σου Γεωργία, τις κόρες σου Ντίνα και Παρασκευή και τα πολυαγαπημένα σου εγγονάκια Αντώνη και Ανδρέα που με τόση θέρμη μιλούσες γι`αυτά.
Κι’ αν η μοίρα το’ ταξε να μη σε υποδέχεται η μάνα Γη του Αγίου Αμβροσίου στη αγκαλιά της, είμαστε βέβαιοι ότι η ψυχή σου τώρα φτεροκοπά στις απόκρημνες βουνοκορφές του Γιαηλά, τριγυρίζει στα περιβόλια με τις χρυσομηλιές και στο απέραντο δάσος και κολυμπά στα δαντελωτά ακρογιάλια του χωριού μας.
Υποσχόμαστε σε σένα και σ`όλους τους συγχωριανούς που έφυγαν από το μάταιο τούτο κόσμο με τον καημό της επιστροφής, να συνεχίσουμε τον αγώνα τον καλό, να συντηρήσουμε τη ταυτότητα μας για να εξακολούθεί να γράφει Αγιος Αμβρόσιος, Κερύνεια.