ΚΟΙΝΟΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΑΓΙΟΥ ΑΜΒΡΟΣΙΟΥ ΚΕΡΥΝΕΙΑΣ
ΠΡΟΣ – ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΚΤΟΠΙΣΜΕΝΟΥΣ ΑΓΙΑΜΒΡΟΣΙΤΕΣ
Αγαπητοί συγχωριανοί,
Θέμα : Θερμή έκκληση για να κρατηθούμε στη Γη μας.
Για το πολύ σημαντικό θέμα, αυτής της ύπαρξης μας στη γη που γέννησε εμάς και τους γονιούς μας και τους παππούδες μας, θα θέλαμε να επικοινωνήσουμε μαζί σας και να κοινοποιήσουμε τους φόβους και ανησυχίες όλου του προσφυγικού κόσμου, πολύ περισσότερων των ίδιων των Αγιαμβροσιτών.
Στις 14 Αυγούστου 1974 σταμάτησε ο χρόνος για κάθε Αγιαμβροσίτη κάτοικο της πανέμορφης κοινότητας μας. Διώχθηκε βάρβαρα ο κόσμος μας από τα σπίτια και τις περιουσίες του χωρίς καν να μπορέσει να κοιτάξει πίσω και παίρνοντας μαζί του μόνο τη ψυχή του.
Ελπίδα και πίστη κάθε εκτοπισμένου ήταν και είναι να γυρίσει πίσω. Επιστροφή φαίνεται να είναι η πιο γλυκιά λέξη για όσους αγάπησαν πραγματικά τον τόπο. Οι τίτλοι ιδιοκτησίας ήταν και είναι το πιο πολύτιμο πράγμα που μπόρεσαν κάποιοι να φέρουν μαζί τους. Πιστεύουμε ότι κανείς δεν μπορεί να πάρει τα κτήματα μας χωρίς τη δική μας συγκατάθεση. Το πιο πάνω αναπαλλοτρίωτο δικαίωμα είναι κατοχυρωμένο από όλες τις ευρωπαικές και διεθνείς συμβάσεις.
Η Τουρκία με τους μηχανισμούς της είναι καλά διαβασμένη σε όλα αυτά. Δυστυχώς για μας , με τη βοήθεια ξένων αλλά και κατόπιν ίσως δικών μας λαθών ή και παραλείψεων, έστησε μηχανισμούς για να αρπάξει τη γη μας. Η λεγόμενη επιτροπή αποζημιώσεων που εγκατέστησε δεν έχει σκοπό και στόχο να προσφέρει αποζημίωση για τα χαμένα τάχα εισοδήματα του κάθε κατόχου γης και παραγωγού προιόντων και υπηρεσιών. Στην πραγματικότητα η Τουρκία δεν ενδιαφέρεται καθόλου αν παράγαμε λάδι ή χρυσόμηλα και σιτηρά ή είχαμε κτηνοτροφία ή υπηρεσίες. Αυτό που πραγματικά ενδιαφέρεται είναι να αρπάξει τη γη μας με ελάχιστη αποζημίωση και προσβολή και ταλαιπωρία του κάθε ατόμου που προσφεύγει κοντά της.
Δυστυχώς οι δικές μας κυβερνήσεις δεν κατάφεραν μέχρι τώρα, παρά τα τόσα αιτήματα, να συνδέσουν τη κατεχόμενη γη μας με τους ιδιοκτήτες προσφέροντας τους ένα λογικό ετήσιο επίδομα. Δεν μπόρεσαν ακόμη να θεσπίσουν νομικά το θέμα ώστε να μη επιτρέπεται σε ιδιώτη να “πωλεί“ τη γη του στη χώρα που τον κατέκτησε με τη βία των όπλων.
Με όσα ακούονται και γράφονται καθημερινά, φαίνεται ότι κάποιοι προσφεύγουν στη λεγόμενη επιτροπή αποζημιώσεων των Τούρκων. Ακούεται ακόμη ότι αρκετοί από αυτούς που προσέφυγαν το μετάνοιωσαν πικρά και ζητούν να επανορθώσουν την πράξη τους ή εύχονται να μη είχαν προβεί ποτέ σ`αυτή.
Εμείς ως Κοινοτικό Συμβούλιο Αγίου Αμβροσίου Κερύνειας, του πιο όμορφου και γλυκού τόπου στον κόσμο, κάνουμε έκκληση σε όλους τους συγχωριανούς να επιδείξουν αντοχή στις όποιες δυσκολίες και να κρατήσουν τη γη που πήραν απ`αυτούς που έφυγαν με τη πίκρα του ξεριζωμού και να την παραδώσουν στα παιδιά και τα εγγόνια τους που μια μέρα θα επιστρέψουν εφόσον ορίζουν τη γη τους.
Η θέση αυτή είναι κοινή για όλες τις κατεχόμενες κοινότητες και δήμους της Κύπρου και ο Αγιος Αμβρόσιος με τις τόσες χάρες που του έδωσε η φύση και τη τόση σκληρή δουλειά των γονιών μας θα πρέπει να είναι πρωτοστάτης σ`αυτή τη προσπάθεια. Η αρπαγή της γης που μας επιβλήθηκε είναι ανυπέρβλητο κακό αλλά η παράδοση της στον κατακτητή με τη δική μας συγκατάθεση δεν έχει δικαολογητικό.
Καλείται ο καθένας μας να δώσει χρόνο στη ελπίδα και να επιδείξει αντοχή. Αυτοί οι βρακοφόροι παππούδες και οι μαντοφορούσες γιαγιάδες πέρασαν πολύ δύκολα τη ζωή τους, όμως κράτησαν τη γη τους για τα παιδιά τους. Εμείς οι ίδιοι καλούμαστε να το πράξουμε σήμερα και κάθε μέρα. Δεν θα θέλαμε να επεκταθούμε περισσότερο γιατί ο καθένας έχει τα δικά του βιώματα.
Αναφέρεται ενδεικτικά ότι όσοι επισκέφθηκαν τη περιοχή του Αγίου Αμβροσίου μετά το άνοιγμα των οδοφραγμάτων μιλούν για ένα πραγματικό θαύμα της φύσης, κομμάτι ίδιο του παραδείσου. Ας μη δώσουμε αυτόν τον παράδεισο πεσκέσι (δώρο), κατά τον στρατηγό Μακρυγιάννη, στους κατακτητές.
Εκ του Κοινοτικού Συμβουλίου
Αγίου Αμβροσίου Κερύνειας
Προσφυγιά Απρίλιος 2014