Ο Μιχαήλ Φτωχός γεννήθηκε στον Αγιο Αμβρόσιο Κερύνειας το 1925. Κατάγεται από τη οικογένεια Φτωχού κατ`ευφημισμό , γιατί αντίθετα ήταν μεγάλοι κτηματίες.Γονείς του ήταν ο Ανδρέας Φτωχού και η Αντριάνα Κλητά . Είναι ο πρωτότοκος από εφτά αδέλφια.
Μετά το Δημοτικό σχολείο εφοίτησε στη Ανώτερη Πρακτική Σχολή του Κωστάκη Σαββίδη στον Αγιο Αμβρόσιο.
Μπήκε με ενθουσιασμό και όρεξη στη ζωή και σύντομα καθιερώθηκε ως ηγετική φυσιογνωμία της κοινότητας του Αγίου Αμβροσίου Κερύνειας.
Φιλόξενος όσο κανείς , ακούραστος, πολυάσχολος , ενθουσιώδης πατριώτης , ταπεινός χριστιανός , χαρακτηριζόταν από αδάμαστη θέληση για δημιουργία και προκοπή .
Κατά τη διάρκεια του Απελευθερωτικού Αγώνα της ΕΟΚΑ 1955-59 ανέπτυξε έντονη δραστηριότητα..Ηταν από τους πρώτους που μυήθηκαν στη Οργάνωση.Λόγω του ήθους και του άμεμπτου χαρακτήρα του , του ανατέθηκαν σοβαρά οργανωτικά καθήκοντα καθώς ήταν υπεύθυνος για τις δραστηριότητες και τις επαφές διάφορων ομάδων με υψηλόβαθμα στελέχη της Οργάνωσης. Με τη εχεμύθεια και τη οργανωτικότητα που τον διέκρινε διευκόλυνε αυτές τις δραστηριότητες διατηρώντας τη μυστικότητα που απαιτείτο..Αναμφίβολα ο ρόλος του ήταν ρυθμιστικός , ενώ καθολική υπήρξε η αναγνώριση της προσφοράς του. Χαρακτηριστική είναι η αναφορά στο όνομα του , στα Απομνημονεύματα του Αρχηγού της Οργάνωσης , για το ρόλο που διαδραμάτισε ο Μιχάλης Φτωχός.
Με απόφαση του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας αείμνηστου Τάσσου Παπαδόπουλου , το 2007 απονεμήθηκε μεταθανάτια στον Μιχάλη Φτωχό ,μαζί με άλλους αγωνιστές , Τιμητικό Μετάλλιο και Δίπλωμα ως ένδειξη αναγνώρισης της προσφοράς του για τη απελευθέρωση της Πατρίδας. Εξάλλου για τη προσφορά του έχει τιμηθεί και από άλλους οργανισμούς και σωματεία.
Από τη περίοδο ακόμα της αποικιοκρατίας , ο Μιχάλης Φτωχός αναμείχθηκε έντονα στο Συνεργατικό Κίνημα τόσο της κοινότητας του και της επαρχίας του όσο και παγκύπρια.
Από το 1950 αναλαμβάνει καθήκοντα Γραμματέα της Συνεργατικής Εταιρείας Χρυσομηλοπαραγωγών Αγίου Αμβροσίου , Χάρτζιας και Καλογραίας, αναβαθμίζοντας τη λειτουργία της και καθιστώντας τη ένα αξιοσέβαστο οργανισμό. Ο χώρος της κατοικίας του αείμνηστου Μιχάλη , στη κεντρική πλατεία του Αγίου Αμβροσίου , για χρόνια εχρησιμοποιείτο ως χώρος διαλογής , ζυγίσματος και φόρτωσης των χρυσομήλων . Τα χρυσόμηλα του Αι Γροσιού ταξιδεύουν σ`όλη τη Κύπρο κάνοντας το όνομα του χωριού πασίγνωστο.
Με ενέργειες του Μιχάλη Φτωχού σχεδιάστηκε στη είσοδο του Αγίου Αμβροσίου σύγχρονος χώρος για διαλογή των χρυσομήλων ενώ με δικές του επίσης ενέργειες παραγγέλθηκε ο μοντέρνος διαλογέας που διευκόλυνε αφάνταστα τη εργασία των παραγωγών. Δεν έμελλε όμως ο ίδιος να προλάβει να χαρεί τη υλοποίηση του οράματος του .
Ο αείμνηστος Μιχάλης είχε ενεργή ανάμιξη και σε όλα τα άλλα συνεργατικά ιδρύματα του Αγίου Αμβροσίου , ήτοι τη Συνεργατική Πιστωτική Εταιρεία , τη Συνεργατική Ελαιοπαραγωγών , το Συνεργατικό Παντοπωλείο και τη Εταιρεία Μεταφορών , υπηρετώντας από τη θέση του Προέδρου ή του Γραμματέα ή του Συμβούλου.
Στο μεταξύ ο μ. Μιχάλης από το 1962 εργοδότήθηκε στον Συνεργατικό Οργανισμό Ελαιοπαραγωγών ( ΣΟΡΕΛ) που ιδρύθηκε τότε και με αρχικό χώρο εργασίας τις Αποθήκες του Οργανισμού στη Ομορφίτα . Παρά τις αντιξοότητες της εργασίας που οδήγησαν άλλους συναδέλφους του σε απόσυρση , ο ίδιος πάλεψε δυναμικά για ενδυνάμωση του Οργανισμού που προστάτευε τα συμφέροντα των ελαιοπαραγωγών. Χάρις στη δική του δυναμική διεκδίκηση και ενέργειες αποφασίστηκε η τοποθέτηση του νέου εργοστασίου του Οργανισμού στη επαρχία Κερύνειας , παρά το γεγονός ότι το εργοστάσιο διεκδικούσαν ακόμα δύο επαρχίες , η Λάρνακα και η Αμμόχωστος.
Το νέο εργοστάσιο που διέθετε μοντέρνες δεξαμενές και εμφιαλωτήρο, τοποθετήθηκε 3 χιλιόμετρα από τη Κερύνεια κοντά στο χωριό Καράκουμι και έδωσε νέα πνοή στη οικονομική ζωή της επαρχίας, Παράλληλα ο Οργανισμός, η γνωστή τώρα ΣΕΚΕΠ , βοηθούσε τους παραγωγούς παγκύπρια να εμπορεύονται σωστά το προιόν τους και να αμείβονται ανάλογα. Τη περίοδο αυτή ο μ. Μιχάλης Φτωχός ανέπτυξε άριστες σχέσεις συνεργασίας και με τους Λευκαρίτες ελαιοπαραγωγούς.
, οι οποίοι και γνώρισαν τη ανεπανάληπτη φιλοξενία του.
Στον Οργανισμό παρέμεινε ως Διαχειριστής και ιθύνων νους μέχρι και τον θάνατο του , ενώ για αναπλήρωση του κενού διορίστηκε απόφοιτος πανεπιστημίου.
Μετά τη ανεξαρτησία ο Μιχάλης Φτωχός εκλέγεται μέλος του Συμβουλίου Βελτιώσεως Αγίου Αμβροσίου μαζί με τους αείμνηστους Κύρο Χ“Κύρου και Ανδρέα Χ“Κύρου , που ήταν και στενοί προσωπικοί του φίλοι. Αναμφίβολα η ραγδαία οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη της κοινότητας Αγίου Αμβροσίου, από τη ανεξαρτησία μέχρι τις τραγικές μέρες του 1974 , συνδέεται άρρηκτα με τους τρεις αυτούς άνδρες. Στο Συμβούλιο υπηρετεί συνεχώς μέχρι και τον θάνατο του
Με τη εκλογή τους στο Συμβούλιο Βελτιώσεως αρχίζει ένας αδιάκοπος αγώνας για αναβάθμιση της ζωής των κατοίκων. Σ`αυτή τη προσπάθεια ο ρόλος του Μιχάλη Φτωχού αποδεικνύεται καταλυτικός. Η έντονη προσωπικότητα του , η επιβλητική του φυσιογνωμία , η δυναμική διεκδίκηση και οι ισχυρές διασυνδέσεις που ανέπτυξε με κέντρα λήψης αποφάσεων συμβάλλουν καθοριστικά στη σταδιακή επίλυση του ενός μετά το άλλο των προβλημάτων που αντιμετώπιζε ο Αγιος Αμβρόσιος και οι γύρω κοινότητες Χάρτζια , Καλογραία και Τρυπημένη.
Το 1959 αποφασίζεται η ίδρυση του Ελληνικού Γυμνασίου Αγίου Αμβροσίου το οποίο αρχικά στεγάστηκε στο παλιό δημοτικό σχολείο μέχρι το 1962. Κυριότερο πρόβλημα στη μετεξέλιξη του ωστόσο παρέμενε η εξεύρεση ικανοποιητικού χώρου για στέγαση των νέων κτιρίων του. Με άμεσες και καθοριστικές ενέργειες του αείμνηστου Μιχάλη εξασφαλίζεται η παραχώρηση κρατικής δασικής γης και έτσι το νέο Γυμνάσιο τοποθετείται αρμονικά σε ένα ειδυλλιακό περιβάλλον και καθίσταται ο πνευματικός φάρος ολόκληρης της περιοχής. Ο ιδιος ο μ.Μιχάλης εκλέγεται μέλος της Σχολικής Εφορείας και συμβάλλει καθοριστικά στη λειτουργία του σχολείου. Παράλληλα στέκεται εμπόδιο σε προσπάθειες υποβάθμισης ή ακόμα και διάλυσης του Γυμνασίου , αφού αρκετοί καθηγητές δεν επιθυμούσαν τον διορισμό τους στη απομακρυσμένη για τα τότε δεδομένα περιοχή του Αγίου Αμβροσίου , αλλά και λόγω των πρακτικών δυσκολιών από τη έλλειψη ηλεκτρικού ρεύματος και τρεχούμενου νερού . Βέβαια είναι σε όλους γνωστό ότι όσοι καθηγητές έρχονταν, τελικά δεν ήθελαν να εγκαταλείψουν τον μαγευτικό αυτό τόπο. Το Γυμνάσιο όχι μόνο δεν έκλεισε αλλά σταδιακά μετατράπηκε σε εξατάξιο.
Παράλληλα στη κοινότητα πραγματοποιείται τεράστια αλλαγή με τα συνεχή κοινωφελή έργα που πραγματοποιούνται και τα οποία είχαν τη σφραγίδα του μ.Μιχάλη. Η ασφαλτόστρωση των δρόμων , η υδροδότηση με τη διασωλήνωση στα σπίτια και η ηλεκτροδότηση της κοινότητας , συνέβαλαν καθοριστικά στη βελτίωση της ποιότητας ζωής των Αγιαμβροσιτών.
Καταλυτικός ήταν επίσης ο ρόλος του στη αναβάθμιση του δρόμου που ένωνε τον Αγιο Αμβρόσιο με τη Κυθραία και τη Λευκωσία. Με δική του πρωτοβουλία συγκλήθηκε παγκοινοτική συγκέντρωση , συστάθηκε επιτροπή πρωτοβουλίας και έγινε συνάντηση με τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας , αείμνηστο Αρχιεπίσκοπο Μακάριο. Η δυναμική διεκδίκηση του αιτήματος για τη αναγκαιότητα του έργου από τον Μ.Φτωχό έπεισε τον Αρχιεπίσκοπο, με άμεσες προσωπικές οδηγίες του οποίου άρχισε η υλοποίηση του έργου . Το έργο αυτό συνέβαλε καθοριστικά στη βελτίωση της ποιότητας ζωής των Αγιαμβροσιτών , καθώς συντομευόταν κατά πολύ η διαδρομή προς τη πρωτεύουσα , που προηγουμένως γινόταν μέσω Κερύνειας.
Παράλληλα με τη δραστηριότητα στο Συνεργατικό Κίνημα , οραματιζόταν και υλοποιούσε τη πρόοδο της κοινότητας του .Καμιά δυσκολία δεν τον σταματούσε, Όταν δεν υπήρχαν χρήματα για τη υλοποίηση του στόχου που τέθηκε για ανέγερση νοσοκομείου στον Αγιο Αμβρόσιο δεν κάμφθηκε. Γι` αυτό τον σκοπό ταξίδεψε μέχρι τη Αγγλία για συγκέντρωση χρημάτων από τους απόδημους Αγιαμβροσίτες κάτι που κατάφερε , ενώ είχε επιλεγεί και τόπος στη είσοδο του χωριού για ανέγερση του. Ιδέα όμως που εγκαταλείφθηκε μετά τον θάνατο του.
Χαρακτηριστική για τη προσφορά του Μιχάλη Φτωχού , ήταν η αναφορά του στενού του φίλου και συνεργάτη , διευθυντή του δημοτικού σχολείου του Αγίου Αμβροσίου αείμνηστου Κύρου Χατζηκύρου κατά τη εκφώνηση του επικήδειου λόγου του “ …..και όταν η Ιστορία , ρωτήσει Μιχάλη , γιατί σε σκότωσαν , η απάντηση θα είναι ότι σε σκότωσαν γιατί μας ασφάλτωσες τους δρόμους , γιατί μας έφερες το νερό στα σπίτια μας , γιατί μας έκτισες το γυμνάσιο , γιατί μας έφερες το ρεύμα στα σπίτια μας…..“.
Παντού και πάντοτε έτρεχε ο μ.Μιχάλης να λύσει τα μικρά και μεγάλα προβλήματα που παρουσιάζονταν. Μπροστά σ`αυτά δεν υπολόγιζε ώρες και προσωπικές θυσίες.Σταθερός συμπαραστάτης του η οικογένεια του και ιδιαίτερα η σύζυγος του.. Ο Μιχαήλ Φτωχού παντρεύτηκε τη Αντριάνα Νικόλα Κυθραιώτη και απέκτησαν δύο θυγατέρες , την Τασούλα και τη Νίκη.Η φιλοξενία του μ.Μιχάλη και της συζύγου του Αντριάνας για κάθε ξένο που επισκεπτόταν τον Αγιο Αμβρόσιο ήταν παροιμιώδης.
Δεν πρόλαβε όμως να χαρεί τη οικογένεια του καθώς οι δολοφόνοι της νύκτας είχαν άλλα νοσηρά σχέδια στο μυαλό τους.
Ενώ βρισκόταν το βράδυ της 5ης Μαρτίου 1971 σε κέντρο έξω από τον Αγιο Αμβρόσιο , στη περιοχή Ταούτης, μαζί με συνεργάτες και συγχωριανούς και διασκέδαζαν για το κλείσιμο της συμφωνίας για αγορά γης στο κέντρο του χωριού για ανέγερση ιδιόκτητου οικήματος του Συνεργατικού Παντοπωλείου , δέχθηκε τα δολοφονικά πυρά των αιμοβόρων δραστών της παρανομίας. Η συμφωνία αυτή έμελλε να ήταν και τελευταία πράξη προσφοράς του μ.Μιχάλη , προς το χωριό του.
Ο θάνατος του , που επήλθε τη επομένη 6 Μαρτίου , συντάραξε τη κοινότητα Αγίου Αμβροσίου ,τη επαρχία Κερύνειας και τη γύρω περιοχή και άφησε τεράστιο κενό . Η κηδεία του μετατράπηκε σε μια σύναξη άνευ προηγουμένου για τον Αγιο Αμβρόσιο.Το πλήθος στη κηδεία του και ο θρήνος , κατέδειξαν και το μέγεθος της προσφοράς του αείμνηστου Μιχάλη , αλλά και το κενό που άφηνε. Ανθρωποι κάθε ηλικίας και πολιτικής απόχρωσης ήλθαν να τον αποχαιρετήσουν και να κλάψουν πάνω από το φέρετρο του, αναγνωρίζοντας τη προσφορά του.
Ο μ. Μιχάλης Φτωχός είχε βαθιές δημοκρατικές πεποιθήσεις. Ενθερμος υποστηρικτής της πολιτικής του Προέδρου Μακαρίου και της νομιμότητας , ανυποχώρητος υπερασπιστής των Δημοκρατικών Ιδεωδών κίνησε το μίσος των ακραίων χουντοφασιστικών στοιχείων που τον δολοφόνησαν, μη ανεχόμενοι τη επιρροή που είχε στη περιοχή. Η δολοφονία του μ. Φτωχού εντασσόταν δυστυχώς στο κύκλο των πολιτικών δολοφονιών που άρχισαν να εκτελούνται από εντεταλμένα όργανα των ξένων για αποσταθεροποίηση του κράτους και ανατροπή του Προέδρου Μακάριου. Ενέργειες που σε σύντομο χρονικό διάστημα αιματοκύλισαν ολόκληρη τη Κύπρο με τη τραγωδία του 1974.