ΧΡΙΣΤΑΚΗΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ
Τιμή εξαιρετική μάλιστα για τον Άγιο Αμβρόσιο ο μεταστάς εξ ημών Χριστάκης Αντωνίου. Ο ίδιος με τη δράση του σε πολύ νεαρή ηλικία τότε στον απελευθερωτικό αγώνα της ΕΟΚΑ του 1955-1959, με τον τραυματισμό του στο αντάρτικο λημέρι, την καθήλωση του στο τροχοκάθισμα και τον ταπεινό τρόπο ζωής που ακολούθησε, καταξιώθηκε μέσα στην καρδιά κάθε Αγιαμβροσίτη αλλά και κάθε Κύπριου πολίτη που είχε την τύχη να τον γνωρίσει από κοντά.
Ο Χριστάκης Αντωνίου ήταν ένας δυναμικός νέος κατά τη περίοδο του αγώνα. Θυμούμαστε τον ενθουσιασμό του σε μια θεατρική παράσταση στο χωριό όπου ο ίδιος υποδυόταν το ρόλο του μέλους της φιλικής εταιρείας. Σε λίγο μόλις χρονικό διάστημα έκανε δικό του βίωμα και σκοπό της ζωής του την ενεργό ανάμειξη στον αγώνα για την ελευθερία της Κύπρου.
Ο Χριστάκης με τη δράση του θα μπορούσε να ήταν ένας δεύτερος Χαράλαμπος Μούσκος που έπεσε μαχόμενος ή Ευαγόρας Παλληκαρίδης που οδηγήθηκε στην αγχόνη μέσα από τον ίδιο αγώνα για τα ίδια υψηλά ιδανικά. Ωστόσο η μοίρα του επεφύλασσε μια άλλη πορεία. Σίγουρα υπέφερε όλα τα χρόνια που ακολούθησαν. Ποτέ και σε κανένα δεν παραπονέθηκε. Ήταν βέβαιος για ότι έκαμε και δεν ζήτησε από κανένα τίποτε ούτε και έδωσε ποτέ την ευκαιρία σε κανένα για σχόλια. Είναι γι΄αυτό που σε τέτοιους άνδρες αρμόζει πιότερη τιμή. Είμαστε σίγουροι ότι το όνομα του γράφτηκε ήδη ψηλά και με κεφαλαία γράμματα στο βιβλίο των αθανάτων. Για να κατανοήσει κανείς τη σημασία αυτής της ένδοξης θέσης, φέρνουμε στη μνήμη μας την περίπτωση του μεγαλύτερου τραγικού ποιητή της αρχαιότητας Αισχύλου, που ζήτησε απλά να γράψουν στην επιτύμβιο στήλη ότι ο ίδιος έλαβε μέρος στη μάχη του Μαραθώνα.
Εμείς οι συγχωριανοί του αείμνηστου Χριστάκη Αντωνίου ακουμπούμε στο φέρετρο του και τον ευχαριστούμε για τους αγώνες του, τη σεμνότητα και τον ενάρετο βίο του με τους τους οποίους έκανε περήφανη την οικογένεια, τον Άγιο Αμβρόσιο και την πατρίδα του.
Σου ευχόμαστε καλή παράδεισο αγαπητέ Χριστάκη.
Αιωνία ας είναι η μνήμη σου.
Σάββας Ξιούρης