Κυριακή, 27/7/2014
Ιερός Ναός Παναγίας Νεροφορούσας, Πεντάκωμο
Αγαπητοί συγχωριανοί,
Κυρίες και Κύριοι,
Με θρησκευτική ευλάβεια και σεβασμό, με αισθήματα βαθιάς συγκίνησης, αλλά και με απέραντο θαυμασμό, συγκεντρωθήκαμε σήμερα εδώ, για να μνημονεύσουμε και να αποτίσουμε τον οφειλόμενο φόρο τιμής, σε ένα παλικάρι, ένα γνήσιο πατριώτη, τον καταδρομέα Γεώργιο Δράκο από τον Άγιο Αμβρόσιο Κερύνειας . Τον άνθρωπο, που με απαράμιλλο θάρρος, γενναιότητα και αυταπάρνηση, υπηρέτησε την πατρίδα μας, θυσιάζοντας την ίδια του τη ζωή.
Ο Γιώργος γεννήθηκε το 1956 στο χωριό μας, τον Άγιο Αμβρόσιο Κερύνειας. Μεγάλωσε κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες. Ως μέλος πολυμελούς οικογένειας με περιορισμένους πόρους, μπήκε από μικρός στη βιοπάλη. Εργάστηκε σκληρά ως μαραγκός αλλά ταυτόχρονα βοηθούσε και τους δικούς του στη γεωργία και την κτηνοτροφία. Διακρινόταν για την εργατικότητά του αλλά και το εξαιρετικό του ήθος.
Το Γενάρη του 1974 κατατάγηκε στην Εθνική Φρουρά. Επιλέγηκε για τις ορεινές καταδρομές. Ήταν ήδη καλά εξοικειωμένος με τις δύσκολες συνθήκες επιβίωσης, τόσο στο χωριό όσο και στο βούρκαρη. Ο Γιώργος τόσο με την παραδειγματική υπακοή του, όσο και με την τόλμη του, γρήγορα κέρδισε την αναγνώριση τόσο των αξιωματικών του όσο και των άλλων καταδρομέων. Ολοκλήρωσε τη βασική του εκπαίδευση και η μονάδα του μπήκε στους κανονικούς της ρυθμούς. Ωστόσο, ξένα κέντρα αποφάσεων επεξεργάζονταν τα ανόσια και καταστροφικά τους σχέδια για την Κύπρο μας. Το δίδυμο έγκλημα του προδοτικού πραξικοπήματος και της βάρβαρης τουρκικής εισβολής δεν άργησε. Βρήκε το νεαρό μας καταδρομέα, σύμφωνα με μαρτυρίες συμπολεμιστών του, να εκτελεί με απαράμιλλο θάρρος και αυταπάρνηση δύσκολες και επικίνδυνες διατεταγμένες αποστολές στην περιοχή του Αγίου Γεωργίου και του Αγίου Ιλαρίωνα.
Με τα λίγα μέσα που διέθεταν αλλά με τη δύναμη της ψυχής για τη σωτηρία της πατρίδας, οι καταδρομείς προχωρούσαν σαν ζαρκάδια κατά των εχθρικών θέσεων. Οι δικοί μας καταδρομείς, περιλαμβανομένου και του Γιώργου, έφθασαν σε τέτοιο σημείο, που αν τους παραχωρείτο η μικρή βοήθεια που σχεδιάστηκε να τους δοθεί θα καταλάμβαναν το οχυρό του Αγίου Ιλαρίωνα. Κάτι τέτοιο θα άλλαζε την πορεία των πραγμάτων, σύμφωνα με στρατιωτικούς αναλυτές. Δυστυχώς, λόγω της προδοσίας, η βοήθεια δεν δόθηκε ποτέ. Μέχρι και οι γύρω πέτρες έχουν να λεν για την αντρειωσύνη των καταδρομέων και την πίκρα που ένιωσαν, μένοντας αβοήθητοι σε εκείνα τα απόκρυμνα μέρη.
Ακολούθησαν δύσκολες μέρες για όλους τους κυπρίους αλλά ιδιαίτερα για τις οικογένειες των αγνοουμένων μας. Η οικογένεια του Μιχάλη και της Ελένης Δράκου μάταια ανέμενε την επιστροφή του Γιώργου. Ως αγνοούμενος, διαιωνίστηκε ο πόνος και η αγωνία των δικών του. Ο πατέρας του δεν άντεξε τον ανείπωτο αυτό πόνο και έφυγε από αυτή την πρόσκαιρη ζωή, πριν ακόμα εξακριβωθεί η τύχη του παιδιού του. Μόλις πριν δυο χρόνια ταυτοποιήθηκαν τα οστά του Γιώργου που είχαν βρεθεί σε ομαδικό τάφο στο ΓΣ Πράξανδρος. Λίγο αργότερα τάφηκαν με τις δέουσες τιμές εδώ, στο Πεντάκωμο, δίπλα από τον τάφο του πατέρα του.
Ανείπωτος ο πόνος και η θλίψη για τον άδικο χαμό ενός νέου ανθρώπου. Ενός τίμιου και εργατικού ανθρώπου. Ο τόσο πρόωρος και άδικος χαμός του συγκλόνισε όλους μας αλλά ιδιαίτερα τους δικούς του.
Ο φιλόσοφος Αριστοτέλης, θέλοντας να δείξει το μεγαλείο της αντρείας, είπε ότι «η ανδρεία έχει μεγαλύτερη αξία από τη σοφία». Πραγματικά, τα λόγια είναι πολύ φτωχά για να εκφράσουν το θαυμασμό και το δέος που νιώθουμε απέναντι στον ηρωισμό και την ανδρεία των παλικαριών μας. Στις μέρες μας, που αρχές και αξίες, όπως το θάρρος, το αίσθημα του δικαίου, η εντιμότητα και η ανθρωπιά αλλά και η φιλοπατρία γίνονται όλο και πιο σπάνιες, η αυτοθυσία και ο αλτρουισμός του Γιώργου αποκτούν ακόμη μεγαλύτερη σημασία αλλά και βαθύτερο νόημα.
Οι αληθινοί ήρωες δεν ζητάνε ποτέ τιμές. Εμείς όμως οφείλουμε να τους τις αποδίδουμε.
Ο Γιώργος είναι ένας σύγχρονος ήρωας. Και τι είναι οι ήρωες; Απλοί καθημερινοί άνθρωποι, που όμως σε κάποια ιστορική στιγμή, παίρνουν την πρωτοβουλία και το θάρρος και αναλαμβάνουν δράση, αψηφώντας τον όποιο κίνδυνο. Έτσι και ο Γιώργος. Έχασε τη ζωή του,αγωνιζόμενος υπερ πίστεως και πατρίδος. Έκανε το χρέος του ως γνήσιος πατριώτης και ως πραγματικός Κερυνιώτης. Θυσίασε την ίδια τη ζωή του για τη σωτηρία της πατρίδας μας.
Έχασε τη ζωή του πριν προλάβει καλά καλά να γνωρίσει τη ζωή.
Κυρίες και Κύριοι, εδώ να μου επιτρέψετε να επαναλάβω για πολλοστή φορά ότι για μας δεν υπάρχουν χαμένες πατρίδες! Μπορεί η τουρκική εισβολή να συνεχίζεται για 40 χρόνια, αλλά η σκέψη και η καρδιά όλων μας βρίσκονται συνεχώς εκεί, στη σκλαβωμένη γη μας. Συντηρούμε, έτσι, ακμαίο το αγωνιστικό μας φρόνημα και ανανεώνουμε την πίστη μας στην άγια μέρα της δικαίωσης, της απελευθέρωσης και της επιστροφής. Και σίγουρα θα έρθει τούτη η άγια μέρα! Αρκεί όλοι μαζί να διαφυλάξουμε την ενότητά μας και να παραμείνουμε ασυμβίβαστοι και αμετακίνητοι στους δίκαιους στόχους του αγώνα μας.
Αγαπημένε μας Γιώργο, με τη θυσία σου δεν έκαμες μόνο την οικογένειά σου περήφανη αλλά και όλους εμάς, τους Αγιαμβροσίτες. Ταυτόχρονα όμως, μας άφησες και μια ιερή παρακαταθήκη, που σήμερα, κάτω από τις ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες που περνά ο τόπος μας, γίνεται ολοένα και πιο επιτακτική. Να αγωνιζόμαστε όλοι μονιασμένοι για να ξεπεράσουμε τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης, να ορθοποδήσουμε και να βάλουμε πλώρη για επιστροφή στον Άγιο Αμβρόσιο και σε όλα τα κατεχόμενά μας μέρη, κάτω από συνθήκες ασφάλειας και μέσα από μια δίκαιη και βιώσιμη λύση του Κυπριακού προβλήματος.
Αγαπητοί συγχωριανοί,
Κυρίες και κύριοι
Το πλήγμα και ο πόνος για την οικογένεια του Γιώργου αβάσταχτος. Είθε ο πανάγαθος Θεός να τους δίνει δύναμη να προχωρήσουν μπροστά, έχοντας ως πυξίδα τον Γιώργο και αντλώντας κουράγιο, από την ηρωική πράξη του.
Τους βεβαιώνουμε τέλος, ότι ο Γιώργος θα βρίσκεται στις καρδιές μας και άσβεστη θα παραμένει η μνήμη του.
Αγαπημένε και αξέχαστε Γιώργο, ας είναι αιωνία η μνήμη σου.