Άγιος Αμβρόσιος

Ο Άγιος Αμβρόσιος είναι μεγάλη αμιγώς ελληνική κοινότητα της κατεχόμενης Επαρχίας Κερύνειας.

Ο πληθυσμός της κοινότητας το 1960 ανερχόταν σε 1508 κατοίκους, όλοι Έλληνες. Ο πληθυσμός της το 1973 υπολογιζόταν σε 1543 κατοίκους

Στα όρια της κοινότητας βρίσκεται η εκκλησία Αγίου Αμβροσίου καθώς και τα εξωκλήσια Παναγίας Υπάτης, Αγίου Δημητριανού και Αγίου Γεωργίου Πλατυμάτη. Το 1974 στις 14 Αυγούστου οι κάτοικοι του Αγίου Αμβροσίου εκδιώχθηκαν από τους Τούρκους εισβολείς, κατά την διάρκεια της δεύτερης φάσης του σχεδίου Αττίλας. Ως αποτέλεσμα οι νόμιμοι κάτοικοι του χωριού ζουν σκορπισμένοι σε ολόκληρη την Κύπρο αλλά και στο εξωτερικό.

ΘΕΣΗ:

Ο ΑΓΙΟΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ βρίσκεται ανατολικά της Κερύνειας σε απόσταση 32 χιλιομέτρα. Είναι κτισμένος σ’ ένα οροπέδιο σπάνιας φυσικής ομορφιάς μεταξύ του βουνού και της θάλασσας.

ΟΡΙΑ – ΕΚΤΑΣΗ:

Η γη του Aγίου Αμβροσίου εκτείνεται προς τ’ ανατολικά μέχρι την Εκκλησία της Μελανδρύνας, σε ακτίνα 5 χιλιομέτρων και προς τα δυτικά μέχρι τον ποταμό της Γερόλαντας, σε ακτίνα 18 χιλιομέτρων. Στα βόρεια βρίσκονται οι γραφικές ακρογιαλιές της Θάλασσας της Κιλικίας και στα νότια, οι κορυφογραμμές της Οροσειράς του Πενταδακτύλου.

Η έκταση της γης του Αγίου Αμβροσίου ξεπερνά τις 60 χιλιάδες σκάλες. Γειτονικά χωριά είναι η Καλογραία στ’ ανατολικά, η Χάρτζια η Κλεπίνη, η Τραπέζου και ο Άγιος Επίκτητος στα δυτικά και η Τρυπημένη στα νοτιοανατολικά.

ΜΟΡΦΟΛΟΓΙΑ:

Η περιοχή του Αγίου Αμβροσίου χαρακτηρίζεται από μια μεγάλη μορφολογική ποικιλία: ‘Ορη, οροπέδια, κοιλάδες, μικρές πεδιάδες και αμμοστρωμένες παραλίες.

ΟΡΗ:

Η παλιά Βρύση, το Καρτάλταγ – Όρος των Γυπών -και ο Γιαηλάς με υψόμετρο 3065 ποδια. Τα όρη αυτά καλύπτονται από τα πυκνότερα και τα ωραιότερα δάση της Οροσειράς του Πενταδάκτυλου. Είναι ίσως μοναδική η περίπτωση του Aγίου Αμβροσίου, που οι κάτοικοι διατήρησαν το δάσος ανέπαφο μέχρι τα σπίτια τους. Τα δύο εκπαιδευτήρια, το Δημοτικό και το Γυμνάσιο, είναι κτισμένα μέσα στο καταπράσινο δάσος.

ΟΡΟΠΕΔΙΑ:

Ανατολικά και δυτικά του χωριού εκτείνονται τα οροπέδια – τράχωνες – της Κουκκούφας, του Άη Γιώρκη, του Αλαφάντη, του Καμένου και της Κώμης, κατάφυτα απο πεύκα και πλούσια άγρια βλάστηση. Πιο πέρα, τα οροπέδια της Βουρούκλας, του Ματζηδονιού και του Βούρκαρη πλημμυρισμένα απά χαρουπιές και ελιές. Ανάμεσα στα οροπέδια βρίσκονται γραφικές κοιλάδες με τρεχάτα νερά και ωραιότατα περιβόλια, κυρίως με χρυσομηλιές, όπως η κοιλάδα της Πιτταρούλας, των Τσιόππων, των Καλοκαιρινών, του Πλατάνου και της Καλαμιάς.